ZHONGAN به شما می گوید: چگونه فیلترهای UV را به درستی شناسایی کنیم؟

در سال 2019، FDA ایالات متحده پیشنهاد جدیدی را اعلام کرد مبنی بر اینکه در میان 16 ماده فعال ضد آفتاب موجود در بازار ایالات متحده، اکسید روی و دی اکسید تیتانیوم به عنوان "GRASE" (به طور کلی ایمن و موثر شناخته می شود) به محصولات ضد آفتاب اضافه می شود.PABA و ترولامین سالیسیلات "GRASE" برای استفاده در کرم های ضد آفتاب به دلیل مسائل ایمنی نیستند.با این حال، این محتوا از متن خارج شده است و می توان فهمید که فقط مواد ضد آفتاب فیزیکی - نانو اکسید روی و دی اکسید تیتانیوم - در ترکیبات فعال ضد آفتاب ایمن و مؤثر هستند، سایر عوامل ضد آفتاب شیمیایی بی خطر و مؤثر نیستند.در واقع، درک صحیح این است که اگرچه FDA ایالات متحده نانو اکسید روی و دی اکسید تیتانیوم را "GRASE" می داند، اما به این معنی نیست که 12 عامل شیمیایی دیگر ضد آفتاب GRASE نیستند، اما آنها هنوز اطلاعات ایمنی کافی برای نشان دادن ندارند. .در همان زمان، FDA همچنین از شرکت های مربوطه می خواهد که داده های پشتیبانی ایمنی بیشتری را ارائه دهند.

علاوه بر این، FDA همچنین یک کارآزمایی بالینی را در مورد "جذب ضد آفتاب از طریق پوست به خون" انجام داد و دریافت که برخی از مواد فعال ضد آفتاب موجود در ضدآفتاب ها، اگر در بدن در سطح بالایی جذب شوند، ممکن است باعث مشکلات سلامتی شوند.خطر.به محض انتشار نتایج این آزمایش، آنها بحث های گسترده ای را در سراسر جهان برانگیختند و به تدریج باعث سوء تفاهم توسط مصرف کنندگان عادی که حقیقت را نمی دانستند.آنها مستقیماً معتقد بودند که ضد آفتاب ها می توانند وارد خون شوند و برای بدن انسان خطرناک هستند و حتی یک طرفه معتقد بودند که ضد آفتاب ها برای سلامتی مضر هستند و نمی توان از آنها استفاده کرد.

گزارش شده است که FDA 24 داوطلب را به 4 گروه تقسیم کرده و کرم های ضد آفتاب حاوی 4 ضد آفتاب مختلف را در فرمول مورد آزمایش قرار داده است.ابتدا، داوطلبان 75 درصد از کل پوست بدن را بر اساس دوز استاندارد 2 میلی گرم بر سانتی متر مربع، 4 بار در روز به مدت 4 روز متوالی برای استفاده از کرم ضد آفتاب کمک کردند.سپس نمونه خون داوطلبان به مدت 7 روز متوالی جمع آوری و محتوای ضدآفتاب موجود در خون مورد آزمایش قرار گرفت.مطالعات نشان داده اند که سطح پوست یک فرد بالغ حدود 1.5-2 ㎡ است.با فرض مقدار متوسط ​​1.8 ㎡، اگر بر اساس مقدار استاندارد محاسبه شود، d استفاده از ضد آفتاب توسط داوطلبان حدود 2×1.8×10000/1000=36 گرم در آزمایش است و مقدار آن برای 4 بار در روز 36×4= است. 144 گرممعمولاً سطح پوست صورت حدود 300 تا 350 سانتی‌متر مربع است، یک بار استفاده از کرم ضد آفتاب برای محافظت در کل روز کافی است.به این ترتیب مقدار مصرف محاسبه شده 2×350/1000=0.7g می باشد، حتی اگر رنگ آمیزی مجدد در آن گنجانده شود، حدود 1.0 ~1.5g است.اگر حداکثر 1.5 گرم باشد، محاسبه 144/1.5=96 برابر است و مقدار ضدآفتاب مصرفی داوطلبان برای 4 روز متوالی 144×4=576 گرم است، در حالی که میزان مصرف روزانه ضد آفتاب توسط افراد عادی برای 4 روز 1.5×4=6 گرم است.بنابراین تفاوت دوز 576 گرمی ضد آفتاب با 6 گرم بسیار زیاد است و تاثیر آن مشهود است.

ضدآفتاب های مورد آزمایش FDA در این آزمایش عبارت بودند از benzophenone-3، octoclinin، avobenzone و TDSA.در میان آنها، تنها داده های تشخیص بنزوفنون-3 بسیار فراتر از به اصطلاح "مقدار ایمنی" است، حدود 400 برابر بیشتر از استاندارد، اکتوکریلن و آووبنزون ​​هر دو در 10 برابر هستند و اسید p-xylylenedicamphorsulfonic شناسایی نشده است.

از نظر تئوری، استفاده مداوم از ضد آفتاب با شدت بالا باعث ایجاد یک اثر تجمعی می شود.جای تعجب نیست که حتی کرم های ضد آفتاب در چنین شرایط آزمایشی شدید در خون شناسایی می شوند.کرم‌های ضدآفتاب بیش از ده‌ها سال است که مورد تایید و استفاده قرار گرفته‌اند، بسیاری از کشورها ضدآفتاب‌ها را به عنوان دارو تنظیم کرده‌اند، و تاکنون داده‌های تحقیقاتی کافی برای اثبات اثرات جانبی سیستمیک آن‌ها بر بدن انسان وجود ندارد.